Wegens ongelofelijke drukte hebben we bij deze blog nauwelijks foto's kunnen nemen. Het fototoestel paste simpelweg niet in al onze tassen waarmee we de hele week Papeete hebben doorkruist.
Met onze welgemeende excuses, we maken het goed eens we op Mo'orea zijn!
Tahiti is voor velen een droombestemming. Zo ook voor ons, zij het om andere redenen dan de verleidelijke foto's uit reisbrochures.
Tussendoor wandelen we ook nog over en weer met de was (twee grote Ikeazakken vol, 16 kilo op een maand tijd verzameld) : 1 keer om de wasserette te zoeken, 1 keer om de was af te geven en 1 keer om hem op te pikken, reken minstens een uur per ritje. We gaan op de koffie bij Nederlandse buren, aperitieven met de Oostenrijkse buren en gaan eten met andere internationale buren. Ivan vaart over weer om de watertanks en douchezakken te vullen, gas te halen, benzine (Bertha) en diesel (Vaguebond) in te slaan, ik ruim op, kuis de boot en inventariseer.
Over één ding zijn alle cruisers het hier volmondig eens : Papeete is dan wel de drukste en grootste stad sinds Panama maar de mensen zijn zo warm, vriendelijk en hulpvaardig dat je al snel vergeet dat je in een 'grote' stad zit! Van de Yamaha-dealer, de mensen van de botenwinkels en de kerel in Carrefour die heerlijke (maar verschrikkelijk dure) gerookte vissla probeert te verkopen (neem er toch maar eentje extra, omdat het kan) tot de mevrouw aan de charcuterie die elke morgen de kippefricandon al in haar handen heeft nog voor Ivan voor haar toog staat en het superlieve meisje aan de kassa dat toch snel onze Belgische Carrefourkaart inscande om te kijken of we hier ook punten konden verzamelen (niet dus). Van de broodjesverkoper op straat en de heerlijke karakters in de dienst van toerisme tot de dame van het tankponton in de haven, ze begroeten je allemaal met een welgemeend 'Maeva' of 'Ia ora na' en doen alles wat ze kunnen om je te helpen. Hier mag je 'Bienvenue' letterlijk nemen.
Onze laatste 'stadervaring' was Panama en we hadden ten onrechte schrik om weer in een kille stadse mentaliteit te belanden. Niets is minder waar!
Tahiti, mauruuru (bedankt)!
Na een week zijn we pompaf. We hebben niet zoveel van Tahiti gezien omdat we zo hard aan het werk waren maar ook omdat het hier erg toeristisch is, ook op zeilgebied en we nu eenmaal niet zo tuk zijn op teveel drukte. We pikken morgenvroeg nog onze ankerketting op in een andere haven en varen dan door naar Moorea.
Want we zijn dringend aan vakantie toe!