Wie zou niet uitkijken naar een heel weekend zeilen met zijn favoriete boten en (een paar van zijn) favoriete vrienden?
Wij staan alvast een hele week te popelen! De mythische woorden van Pol indachtig “Tegen de regen kan je je kleden, tegen de kou ook trouwens!” en “Regen breekt geen masten!”, vertrekken we in thermisch ondergoed, wandelschoenen en een laag fleecen waarmee je vlekkeloos een sumoworstelpartij wint richting Blankenberge. Uiteraard met de bus, vanuit onze nieuwe tijdelijke ‘thuis’ hoog en droog in Brugge.
Blijkt dat we zelfs een hele vloot op de been krijgen en de competitiedrang steekt vanaf de eerste minuut de kop op. Crews worden gepaaid met warme boten (Tess) en echte, warme, verse koffie (Aquila). Terwijl Danny en Ruddy vechten om het laatste restje koffie dat al twee weken in de thermos zit, haasten wij ons om Pol’s verse koffie te pakken te krijgen.
En die keuze beklagen we ons allerminst : het is heerlijk op het water. Ijskoud maar vlak water, een windje waarop net te zeilen valt, Tess in ons kielzog en drie blinkende gezichten die een stralend licht verspreiden op zee! Zo denken de mensen op de zeedijk dat de zon nog echt schijnt ook!
De kreeftensoep-linzen-ratatouille-mix nadien op de (nog steeds warme) Tess (maar zonder de warme, verse koffie van Aquila), maakt de tongen alleen maar losser en de verhalen hilarischer. In ruil voor een extra schepje soep willen we Ruddy en Danny zelfs hun kleine persoonlijke interpretatie van het reglementair ronden van een boei vergeven...
Maar daar stopt het niet, een dag later schepen we in op Tess voor een tweede perfecte zeildag, zonder koffie maar met koffiekoeken, heerlijk warme voeten en deze keer zelfs zonder regen! Dezelfde platte zee, hetzelfde perfecte windje, weer een superboot en magisch gezelschap!
Het is alsof we nooit zijn weggeweest en we beseffen weer eens wat een ongelofelijke bofkonten we zijn met onze vrienden. Het afscheid wordt er niet makkelijker op...
LEES OOK
