Het heeft wat voeten in de aarde, zo’n ommezwaai!
Ons visum loopt stilaan ten einde. Je krijgt drie maanden bij aankomst en kan dat verlengen tot 6 maanden per kalenderjaar. Dat is onze eerste stap.
Ondertussen moet ook ons werkvisum aangevraagd worden. Volgens de Fabeltjeskrant is het met een jobaanbieding een fluitje van een cent om dat visum te krijgen. Heeft iemand al ooit de Fabeltjeskrant gecheckt op ‘fake news’?
Er bestaan zoveel verschillende soorten visa dat alleen al door de bomen het bos vinden bijna onmogelijk is. Gelukkig is de telefonische helpdesk van de Dienst Immigratie een pareltje. Ivan is ondertussen waarschijnlijk hun grootste fan en als ze het aantal telefoontjes geografisch gaan peilen staat Whangarei momenteel met stip op nummer 1!
De immigratieregels veranderen (lees: verstrengen) hier elke zes maanden maar we weten ondertussen wel welke paperassen we nodig hebben en welke stappen we moeten ondernemen om de aanvraag in orde krijgen. Op zich valt het allemaal wel mee. Alleen moet Ivan’s diploma gehomologeerd worden door een aparte commissie.
Hij is al 2 dagen bezig om de ‘transcriptie’ van zijn diploma te vertalen. Ik durf onze internetrekening bijna niet meer bekijken maar ben ondertussen meer dan zeker dat in de populariteitsranking van websites, Google, Wikipedia en TecDic.com onwaarschijnlijk hoog scoren deze week. Wie heeft nog interesse in een opleiding van 20 jaar geleden die bijna in niets nog aansluit bij het werk dat hij al meer dan 10 jaar doet? Juist, immigratie…
Maar blijkbaar is dat de belangrijkste graadmeter om de voor ons beste vergunning te krijgen. Voor je diploma krijg je een score die bepaalt of je in aanmerking komt. Pas als we die score hebben kunnen we met het eigenlijke visum beginnen. Pas als dat in orde is, kan ik een partnervisum aanvragen.
Maar zo blijven we bezig. Wat zou een mens anders doen terwijl Donna de kusten van Nieuw-Zeeland kust en ons in de gietende regen gegijzeld houdt?
Een verwarming zou in deze best leuk zijn en ondanks alles kijken we een beetje jaloers naar de afzichtelijke kuiptenten die hier op alle boten wedijveren om de ‘Popemobielprijs 2017’ of de ‘VerandaOpBoten Award’, de ‘Kweekeenseentomaataanboord-medaille’ of de ‘WieHeeftDeLelijkste-onderscheiding'. Zij zitten tenminste afgeschermd van al die winterse elementen!
LEES OOK
